Τι επιδιώκει η σαρωτική μεταρρύθμιση στα πανεπιστήμια

Τέλη Αυγούστου και σε κάθε φοιτητικό σύλλογο γίνονται μαζικές γενικές συνελεύσεις. Οι σύλλογοι αποφασίζουν καταλήψεις και στον πρώτο γύρο έχουμε πάνω από 200 τμήματα πανελλαδικά υπό κατάληψη. Η πιο εκρηκτική μαζική και άμεση μέχρι τώρα απάντηση του φοιτητικού κινήματος παγώνει τα θριαμβευτικά χαμόγελα της Άννας Διαμαντοπούλου, οι φοιτητές και φοιτήτριες είναι οργισμένοι και αποφασισμένοι να ανατρέψουν τα σχέδια της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.
Είναι αδύνατον να καταλάβουμε τι συμβαίνει στο πανεπιστήμιο αν δεν δούμε τις τάσεις στην αγορά εργασίας και στις εργασιακές σχέσεις. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ μαζί με τους συμμάχους της κάνει την κρίση ευκαιρία για να περάσει πιο γρήγορα και πιο επιθετικά μια σειρά από μέτρα που έχουν ως στόχο την υποτίμηση της εργασίας και την ανάπτυξη ενός περισσότερο κερδοφόρου, αυταρχικού και επιθετικού καπιταλισμού. Σε αυτή την κατεύθυνση εντάσσεται και ο νέος νόμος για το πανεπιστήμιο:
1. Κατακερματίζει τις σπουδές και δημιουργεί μια ιεραρχία πτυχίων και πιστοποιήσεων πολλών ταχυτήτων.

2. Επιβάλλει την πλήρη επιχειρηματικοποίηση των ΑΕΙ και απελευθερώνει κάθε επιχειρηματική - κερδοσκοπική δραστηριοτήτων στο εσωτερικό των ιδρυμάτων.

Ως φυσική συνέπεια και μοχλό υλοποίησης των παραπάνω διαλύει κάθε δημοκρατική διαδικασία στο εσωτερικό των ιδρυμάτων.

Ο κεντρικός στόχος είναι τα πανεπιστήμια να βγάζουν γρήγορα αποφοίτους που θα ξέρουν ακριβώς ότι χρειάζεται η αγορά στη συγκεκριμένη συγκυρία (και τίποτα παραπάνω!). Αποφοίτους που θα έχουν αποκτήσει κάποιες βασικές δεξιότητες, δεν θα έχουν δαπανηθεί λεφτά ώστε να έχουν γενική επιστημονική μόρφωση, και θα πετιούνται γρήγορα στην αγορά εργασίας με μισθό 470 ευρώ. Για αυτόν τον λόγο έχουμε προγράμματα σπουδών αλά καρτ που θα δημιουργούνται και θα κλείνουν με εντολή του πρύτανη, σπουδές μονοετείς, διετείς, βασικό τρίχρονο κύκλο και μετά δεύτερο κύκλο που θα απαιτεί δίδακτρα, σπουδές full-time, part-time, σπουδές από απόσταση... Είναι ήδη προφανές ότι για να φοιτήσει κάποιος σε ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα σπουδών που θα διέπεται από επιστημονική πειθαρχία και θα είναι ανάλογο του σημερινού 4ετούς ή 5ετούς πτυχίου θα χρειαστεί να πληρώσει δίδακτρα για τον διετή ή μονοετή δεύτερο κύκλο.
Τα ιδρύματα μετατρέπονται σε Α.Ε. που αν θέλουν να επιβιώσουν δεν μπορεί παρά να κερδοσκοπούν όπως κάθε επιχείρηση. Θα μπορούν να νοικιάζουν και να πουλάνε περιουσία, να ανοίγουν θυγατρικές, να παράγουν σε μικρή κλίμακα, να παίρνουν έρευνες κατά παραγγελία, να φτιάχνουν έδρες από χορηγίες, να πουλάνε σε τρίτους υπηρεσίες εκπαίδευσης, να πουλάνε μελέτες και γνωματεύσεις. Η γνώση προφανώς ανήκει σε αυτόν που θα χρηματοδοτεί την έρευνα, χωρίς να έχει καμία σχέση με το δημόσιο πανεπιστήμιο στο οποίο η γνώση είναι κοινωνικό αγαθό. Η διδασκαλία κι η έρευνα αποκτούν ένα κυρίαρχο κριτήριο, το αν μπορούν να αποκτήσουν χρηματική αξία. Έχουμε να αντιμετωπίσουμε ένα σύστημα παραγωγής γνώσης για την ανταλλαγή και το κέρδος. Οτιδήποτε δεν χωράει στο συγκεκριμένο πλαίσιο περιθωριοποιείται.
Είναι προφανές ότι μια τέτοια επιχείρηση παροχής υπηρεσιών εκπαίδευσης δεν μπορεί να διοικείται δημοκρατικά, να δημιουργεί εστίες ελευθερίας, συλλογικότητας και κριτικής στο εσωτερικό της, να έχει άσυλο που θα υπερασπίζεται και θα προστατεύει τους κοινωνικούς αγώνες. Ο πιο σκληρός μηχανισμός πειθάρχησης στις κατευθύνεις, στα κριτήρια και στους σκοπούς της αγοράς είναι ο μηχανισμός πιστοποίησης, οι αξιολογητές του οποίου μπορούν να εισηγηθούν πλήρη διακοπή της χρηματοδότησης σε όποιο ΑΕΙ δεν συμμορφώνεται.
Με βάση τα παραπάνω ο νόμος δεν είναι ούτε ανεφάρμοστος, ούτε απλώς αντισυνταγματικός. Είναι απολύτως ευθυγραμμισμένος με τις ανάγκες της αγοράς εργασίας και ως εκ τούτου απολύτως εχθρικός και πολεμικός προς τα συμφέροντα του κόσμου της εργασίας και της νεολαίας.

Οι τεχνοκράτες κόντρα στις συντεχνίες…

Για απολύτως κατανοητούς λόγους ο δημόσιος διάλογος έχει επικεντρωθεί στο ζήτημα της διοίκησης και της φοιτητικής συμμετοχής. Ζήτημα που δεν είναι κεντρικό και δεν μπορεί να ιδωθεί ξεχωριστά από τους στόχους του νόμου. Αντίθετα η κυβέρνηση το αξιοποιεί ως σύγκρουση με μια ακόμα συντεχνία που παλεύει αντικοινωνικά για να περισώσει τα προνόμιά της. Ο πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ Α. Παπαμιμίκος δηλώνει ότι στον νόμο ενσωματώνονται όλες οι θέσεις της ΔΑΠ, το πρόβλημα είναι ότι πάει τους καταργήσει ως παράταξη και θα παλέψουν για αυτό! Η ΠΑΣΠ που έχει στηρίξει διαδοχικά όλες τις κατευθύνσεις του νόμου μέσα από τα όργανα συνδιοίκησης, έχει κάνει ό,τι μπορεί για να στηρίξει την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και να μην εμπλακούν οι φοιτητικοί σύλλογοι στους αγώνες ενάντια στο Μνημόνιο και στο Μεσοπρόθεσμο, πήγε στον διάλογο με την κυβέρνηση και έθεσε ζήτημα για τις διατάξεις της διοίκησης και της φοιτητικής συμμετοχής και τώρα αγωνίζεται για να μπορεί να εκλέγει πρύτανη και συμμετέχει στα όργανα ως παράταξη! Αμφότερες παλεύουν για να διατηρήσουν το ίδιο δίκτυο πελατειακών σχέσεων και συνδιαλλαγών με τις διοικήσεις των ΑΕΙ που έχουν εγκαθιδρύσει σε βάθος χρόνων. Τα κανάλια και η Α. Διαμαντοπούλου προσπαθούν να απομονώσουν το φοιτητικό κίνημα αναδεικνύοντας αυτή ακριβώς τη σύγκρουση που δεν αφορά κανέναν. Καμία σχέση δεν έχουν οι επιδιώξεις τους με το μαχητικό φοιτητικό κίνημα που ξεπηδάει από τις γενικές συνελεύσεις. Κανέναν κοινό αγώνα δεν δίνουμε, και κανένα κοινό συμφέρον δεν έχουμε με τις ΔΑΠ και ΠΑΣΠ.

Και όμως δεν τους βγαίνει!

Ένα σαρωτικό κύμα καταλήψεων ανατρέπει την εικόνα της συναίνεσης των ταλιμπάν του νεοφιλελευθερισμού του ΠΑΣΟΚ, της Ν.Δ. και της ΔΗΣΥ με τον ακροδεξιό εσμό του ΛΑΟΣ. Το φοιτητικό κίνημα παλεύει σήμερα για το δικαίωμα των νέων στη μόρφωση και στην εργασία με αξιοπρέπεια, για την ύπαρξη ενός Δημόσιου και Δημοκρατικού Πανεπιστημίου. Σε αυτό το κίνημα εκτός από τις οργανωμένες δυνάμεις τις αριστεράς βλέπουν τον εαυτό τους και συμμετέχουν και φοιτητές που είχαν κάνει διαφορετικές επιλογές ή είχαν στηρίξει τις παρατάξεις του δικομματισμού. Αυτό το φοιτητικό κίνημα μπορεί να κερδίσει μόνο αν συναντηθεί με τη συσσωρευμένη λαϊκή δυσαρέσκεια, με τους αγώνες και τις αγωνίες του κόσμου της εργασίας. Παλεύουμε για να πέσει η κυβέρνηση και η πολιτική της και να συμπαρασύρει μαζί τον νέο νόμο.

Ο νόμος Διαμαντοπούλου-Γεωργιάδη, η ΝΔ και η Αριστερά

Το να επιμένει κανείς πόσο ευγενικός ήταν ο Παπανδρέου στο τηλεφώνημα προς το Σαμαρά ή πόσο γοήτευσε η Διαμαντοπούλου τον Σπηλιωτόπουλο, συνιστά τελικά ανάλυση χωρίς κανένα ενδιαφέρον. Το να καταλάβει, από την άλλη πλευρά, πόσο μεγάλο διακύβευμα αποτελεί στον αγώνα για ισότητα η μάχη που θα δοθεί στο πανεπιστήμιο, αποτελεί το μεγάλο στοίχημα   Του Σταύρου Κωνσταντακόπουλου Στη διαδικασία ψήφισης του νομοσχεδίου για την Ανώτατη Εκπαίδευση - ενός νομοσχεδίου που καλό θα είναι του λοιπού να αποκαλούμε νομοσχέδιο Διαμαντοπούλου-Γεωργιάδη, αν θέλουμε να είμαστε ιστορικά ακριβείς - γίναμε μάρτυρες μιας θεαματικής μεταστροφής. Αυτής, ενός κόμματος το οποίο, ενώ τη μια μέρα το καταψήφιζε ως αντισυνταγματικό, την άλλη το υπερψήφιζε και επί της αρχής και επί του συνόλου. Ως «κωλοτούμπα» χαρακτηρίστηκε εύστοχα η αιφνίδια αλλαγή  στάσης της Νέας Δημοκρατίας, εφόσον τις προηγούμενες μέρες εκτός από τις παρουσιαζόμενες ως αναλύσεις των μεγάλων συγκροτημάτων τύπου (που ήσαν στην ουσία τους προτροπές), τίποτα άλλο δεν μας προετοίμαζε γι’ αυτήν  την αλλαγή πλεύσης. Η ερμηνεία της στάσης της Νέας Δημοκρατίας μπορεί να πάρει δύο δρόμους. Ο πρώτος είναι αυτός ο οποίος εμμένει στα ιδεολογικοπολιτικά χαρακτηριστικά και παραγνωρίζει οποιαδήποτε κοινωνική αναφορά. Σε αυτήν την προοπτική, η ΝΔ ως νεοφιλελεύθερο κόμμα δεν μπορούσε παρά να ψηφίσει τον νόμο εφόσον το περιεχόμενό του ταιριάζει  στις ιδεολογικές της συντεταγμένες. Η ερμηνεία αυτή αδυνατεί όμως να εξηγήσει με επάρκεια γιατί όλο το προηγούμενο διάστημα οι άνθρωποι της ΝΔ σχεδόν αδιαφοροποίητα τάσσονταν κατά του νόμου. Η δεύτερη ερμηνευτική γραμμή είναι αυτή η οποία εισάγει στην ανάλυση το ταξικό στοιχείο. Το παράδοξο σε αυτήν την περίπτωση είναι ότι αυτή η απόπειρα μαρξιστικής ή τουλάχιστον μαρξίζουσας ανάλυσης δεν γίνεται από τους κατά τίτλο αρμόδιους, αλλά από τους αντιπάλους τους. Για «αστικές δυνάμεις ευθύνης» γράφει ο Α. Παπαχελάς στην Καθημερινή (25-8-2011), για «αστικό κατεστημένο» μίλησε ο Μ. Βορίδης του ΛΑΟΣ στη Βουλή, ενώ ανάλογες δηλώσεις έκανε ο Σ. Μάνος μετά τη ψήφιση του νομοσχεδίου. Όλοι αυτοί οι «ιδεολόγοι» μάς μιλούν με μια γλώσσα ελάχιστα συγκαλυμμένη γι’ αυτό που έγινε, για την ανάγκη, δηλαδή, που αισθάνθηκαν οι της ανώτερης τάξης να αντιμετωπίσουν ομονοώντας, ως προς την πολιτική  τους έκφραση, τις ανατρεπτικές δυναμικές που ενέχει η παρούσα κοινωνική κρίση, καθώς και για το φόβο τους ότι οι διεργασίες μέσα στο πανεπιστήμιο θα μπορούσαν να πυροδοτήσουν περαιτέρω τις δυναμικές αυτές. Η Νέα Δημοκρατία, με άλλα λόγια, αναγκάστηκε τελικά να «συμμορφωθεί», όχι μόνον γιατί το νομοσχέδιο ήταν νεοφιλελεύθερο και δεξιό, αλλά κυρίως γιατί η ευρύτερη κοινωνική κρίση θα μπορούσε να πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις μέσα από το πανεπιστήμιο. Από αυτήν την άποψη, δεν είναι ασφαλώς τυχαίο ότι τα σενάρια περί συναίνεσης τις προηγούμενες μέρες δεν τα διακονεί κανένα πρωτοκλασάτο στέλεχος του κόμματος αυτού, αλλά οι δημοσιογράφοι των μεγάλων συγκροτημάτων. Το να επιμείνει κανείς στο τι εκφράζουν αυτοί οι τελευταίοι είναι, νομίζω, περιττό. Ιστορικά σε τούτη τη χώρα το πανεπιστήμιο έπαιξε συχνά το ρόλο της πυριτιδαποθήκης για δυο τουλάχιστον λόγους. Ο πρώτος έχει να κάνει με αυτό που ο Νίκος Πουλαντζάς δεν κουράστηκε να επαναλαμβάνει, ότι δηλαδή στη χώρα μας η αστική τάξη δεν κατόρθωσε να αποκτήσει οργανικούς διανοούμενους που να παράγουν ιδέες και το κενό αυτό πολλές φορές καλύφθηκε από τις ιδέες που παρήχθηκαν στο πανεπιστήμιο με την ενεργό συμβολή της Αριστεράς. Ο δεύτερος έχει να κάνει με το χαμηλό, σε σύγκριση με άλλες ευρωπαϊκές  χώρες, ποσοστό μισθωτής εργασίας, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι στον τόπο μας στερήθηκαν εν πολλοίς από άλλα, εκτός πανεπιστημίου, εργαστήρια παραγωγής ιδεών΄ το γεγονός αυτό οδήγησε σε μια κατάσταση εντελώς διαφορετική από χώρες όπου το ποσοστό μισθωτής εργασίας ήταν πολύ πιο ψηλό και το εργατικό κίνημα, καθώς και οι θεσμοί έκφρασης του, ήταν πολύ πιο ισχυροί. Το να επιμένει λοιπόν κανείς πόσο ευγενικός ήταν ο Παπανδρέου στο τηλεφώνημα προς το Σαμαρά ή πόσο γοήτευσε η Διαμαντοπούλου τον Σπηλιωτόπουλο, συνιστά τελικά μια  ανάλυση χωρίς κανένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον, εφόσον «κολυμπάει» μέσα στα νερά των κυρίαρχων πολιτικών κλισέ. Το να καταλάβει, από την άλλη πλευρά, πόσο μεγάλο διακύβευμα αποτελεί  στον αγώνα για ισότητα η μάχη που θα δοθεί  στο πανεπιστήμιο, αποτελεί το μεγάλο στοίχημα. Όχι μόνον της ίδιας της πανεπιστημιακής κοινότητας, αλλά και της  Αριστεράς.

5/9

5/9
Γενική Συνέλευση Ιστορικού 12.00 στο αμφιθέατρο του Ιστορικού
Γενική Συνέλευση Παιδαγωγικού 12.00 στο αμφιθέατρο του Παιδαγωγικού
Γενική Συνέλευση  Πληροφορικής 14.00 στο αμφιθέατρο της Πληροφορικής

Στο αφμιθέατρο του Φυσικού 17.00 Συντονιστικό Κατάληψης

Συνεχής αύξηση των καταλήψεων σε ΑΕΙ & ΤΕΙ

Αυξητικές τάσεις παρουσιάζουν οι καταλήψεις σε ΑΕΙ και ΤΕΙ ενάντια στο νέο νόμο- πλαίσιο, καθώς ακόμη και μέσα στο Σαββατοκύριακο προστέθηκαν επιπλέον τμήματα στα περίπου 230 που συμμετείχαν ήδη στις κινητοποιήσεις από την προηγούμενη εβδομάδα. Κίνδυνος να χαθούν οι εξεταστικές περίοδοι.

Η εβδομάδα θα ξεκινήσει με νέες γενικές συνελεύσεις στις σχολές, προκειμένου να καθοριστούν οι περαιτέρω αντιδράσεις κατά του νέου νόμου-πλαισίου.
Σειρά τώρα παίρνουν και οι καθηγητές του ΕΜΠ, οι οποίοι θα προχωρήσουν από αύριο, Δευτέρα σε 48ωρη απεργία.
Την ερχόμενη Πέμπτη θα γίνει νέο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο, ενώ οι φοιτητές θα συμμετάσχουν επίσης στις διαδηλώσεις που θα γίνουν στη Θεσσαλονίκη κατά τα εγκαίνια της 76ης Διεθνούς Έκθεσης.
Στην έκτακτη σύνοδό τους την Παρασκευή οι πρυτάνεις εξέδωσαν ψήφισμα, με το οποίο καλούν όλα τα πανεπιστημιακά ιδρύματα να διασφαλίσουν την ομαλή λειτουργία τους, ενώ δεσμεύτηκαν ότι θα προσφύγουν στο Συμβούλιο της Επικρατείας για όλες τις ρυθμίσεις του νόμου-πλαισίου που εγείρουν ζητήματα αντισυνταγματικότητας.
Σε συνέντευξή της στο «Έθνος της Κυριακής» η υπουργός Παιδείας, Άννα Διαμαντοπούλου, αναφερόμενη στις κινητοποιήσεις έκανε λόγο για παθογένειες και κομματικές σκοπιμότητες.
«Αυτά είναι τα συμπτώματα ενός συστήματος για το οποίο το συμφέρον των φοιτητών δεν έχει σχέση με τη διδασκαλία, τη γνώση και τη μάθηση. Αυτά και άλλα παρόμοια αποτελούν την αποτύπωση των παθογενειών δεκαετιών, όπου η ουσιαστική γνώση των παιδιών θυσιάστηκε στον βωμό κομματικών ισορροπιών και άλλων σκοπιμοτήτων» είπε.
Την ίδια στιγμή κανείς δεν μπορεί να προδικάσει τι θα συμβεί με την εξεταστική περίοδο. Στα τμήματα που παραμένουν ανοιχτά οι εξετάσεις ήδη έχουν ξεκινήσει από την προηγούμενη εβδομάδα. Σε άλλα τμήματα δόθηκε αναβολή ενόψει των προγραμματισμένων γενικών συνελεύσεων, ενώ σε όσα τμήματα οι καταλήψεις ξεκίνησαν πιο νωρίς ο κίνδυνος να χαθεί η εξεταστική περίοδος του Σεπτεμβρίου είναι ορατός.

ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ: Καθηγητής του ΑΠΘ σε ρόλο καταδότη;

«Επιστρέφει το σπουδαστικό της Ασφάλειας;» *

Αναρωτιέται κανείς διαβάζοντας την απίστευτη παρέμβαση του επίκουρου καθηγητή φιλοσοφίας στο ΑΠΘ Π. Θανασά σε ηλεκτρονικό διάλογο μεταξύ μελών ΔΕΠ του ΑΠΘ.

Προτείνει τη συγκρότηση «μαύρης» λίστας, όπου θα καταγράφονται όσοι με πράξεις και παραλείψεις τους διευκολύνουν το κλείσιμο του πανεπιστημίου, την αναβολή των εξετάσεων, το χάσιμο του εξαμήνου! Καλεί μάλιστα όσους πανεπιστημιακούς επιθυμούν να συμβάλουν στον εμπλουτισμό της!!

Η ανεκδιήγητη πρόταση σε όσους έχουν ιστορική μνήμη θυμίζει τη μετεμφυλιακή 20ετία και την περίοδο της χούντας, όταν η Ασφάλεια είχε ειδικό τμήμα το οποίο παρακολουθούσε κάθε «ύποπτη» δραστηριότητα εντός των σχολών (συνελεύσεις, συζητήσεις κτλ.), κατέγραφε και φακέλωνε αγωνιστές φοιτητές. Βέβαια, ο Π. Θανασάς δε φτάνει τη δόξα του διοικητή της ασφάλειας Θεσσαλονίκης, που λίγο πριν τη δικτατορία έλεγε στην κατάθεσή του σε δίκη αγωνιστών φοιτητών «Οι αριστεροί φοιτηταί παρακολουθούνται και εντός του χώρου του Πανεπιστημίου, και θα παρακολουθούνται ακόμη και εντός των εκκλησιών».

Ο καθηγητής φιλοσοφίας σε επίπεδο προθέσεων αναφέρει ως μόνο σκοπό της «μαύρης» λίστας του την καταψήφιση όσων την απαρτίζουν αν θέσουν υποψηφιότητα για τα Συμβούλια. Συνδέοντας μάλιστα άμεσα θεωρία και πράξη «δίνει» τα δύο πρώτα ονόματα που θα κοσμήσουν τη λίστα!

Την ίδια στιγμή σε δημόσιες παρεμβάσεις του τις τελευταίες μέρες αποκαλεί γελοιότητες τις κινήσεις του Πανεπιστημίου Αθηνών και του ΕΜΠ και γράφει υποτιμητικά για την εκδοχή του νεοέλληνα κουτσαβάκη-ψευτόμαγκα, που ανέξοδα και χωρίς κανένα κόστος μπορεί κάθε τόσο να ανακράζει «δεν γουστάρω, δεν εφαρμόζω».

Προφανώς, οι πρωτοβουλίες του Π. Θανασά συνάντησαν την άμεση αντίδραση πολλών μελών ΔΕΠ, που οργίστηκαν με τη γραφική του τοποθέτηση ή τον ειρωνεύονταν θέτοντας αυτοβούλως το όνομά τους στη λίστα βοηθώντας την «έρευνα» του καθηγητή.

Τέτοιες προτάσεις θα ήταν όντως για γέλια, αν η επίθεση στο Δημόσιο Πανεπιστήμιο από τη «συμμαχία των προθύμων» δεν ήταν τόσο σφοδρή στην παρούσα συγκυρία . Σήμερα καθίστανται εξαιρετικά επικίνδυνες καθώς δεν απέχουν και πολύ απ’ την επίσημη φρασεολογία του Υπ. Παιδείας. Είναι ακόμη πιο επικίνδυνες αν συνδυαστούν με την αρθρογραφία του κ. Θανασά τους τελευταίους μήνες.

Αρχές Αυγούστου έγραφε στα ΝΕΑ (2/08/11) γράμμα στην Υπ. Παιδείας όπου σημείωνε μεταξύ άλλων «Ποιος είναι ο σημαντικότερος παράγοντας δυσλειτουργίας, αδιαφάνειας, κακοδιοίκησης, διαπλοκής; Η πανεπιστημιακή κοινότητα φαίνεται ότι γνωρίζει την απάντηση, όπως προφανώς και εσείς: είναι η φοιτητική συμμετοχή στην εκλογή των οργάνων διοίκησης των πανεπιστημίων». Δε σταματάει ωστόσο σε μια κοινότυπη ρητορεία πίσω από την οποία θα κρύβονταν μια συνολική μεταρρύθμιση που διαλύει τη δημόσια εκπαίδευση. Προχωράει ένα βήμα παραπέρα και κάνει κριτική στην Υπ. Παιδείας!

«Δεν συμμερίζομαι, κυρία Υπουργέ, τον μύθο ότι καλό πανεπιστήμιο είναι το δημοκρατικό»

Ως υπότροφος του Ιδρύματος Χούμπολτ ο κ. Θανασάς μάλλον θα μελέτησε και θα ζήλεψε τις καινοτόμες ιδέες που διατύπωνε τον Ιούλη στο Spiegel ο Χέρφριντ Μύνκλερ, καθηγητής πολιτικής θεωρίας στο ιστορικό πανεπιστήμιο του Βερολίνου: «Αυτοί που βλέπουν τον εκδημοκρατισμό σαν μια λογική αντίδραση στην κρίση δεν έχουν πολυκαταλάβει το ρίσκο. Η δημοκρατία χρειάζεται συνθήκες οι οποίες αυτή τη στιγμή δεν υφίστανται στην Ευρώπη». Το Πανεπιστήμιο της εποχής της κρίσης δε θέλει λοιπόν να έχει ρίσκα και ο κ. Θανασάς παίρνει τα μέτρα του. Αν όμως στο ΑΠΘ με έναν καλό μηχανισμό καταδοτών μπορεί να φτιάξει τη «μαύρη» λίστα τί θα κάνει με το κίνημα των πλατειών; Πώς να καταγράψεις μισό εκατομμύριο ανθρώπων που μαζεύονταν στην Πλατεία Συντάγματος ή τους δεκάδες χιλιάδες που έδωσαν τις ηρωϊκές μάχες στη 48ωρη Γενική Απεργία στις 28 – 29 Ιούνη; Χρειάζεσαι ολόκληρη απόγραφη!!!

Ο κ. Θανασάς έχει μια κάποια λύση και γι’ αυτό … «Τα όρια της διαμαρτυρίας στην Ελλάδα δεν τελειώνουν πουθενά!» γράφει λοιπόν στα ΝΕΑ αρχές Ιούνη (11/06/11) αγανακτώντας με τις «γενικές απεργίες». Έπειτα ως καθηγητής φιλοσοφίας καταφεύγει στο Χέγκελ αναζητώντας την κανονιστική θεμελίωση των ορίων της διαμαρτυρίας. Πού καταλήγουν λοιπόν οι σύντομοι φιλοσοφικοί στοχασμοί του;

«Πώς όμως να γεφυρωθούν οι βίαιες αξιώσεις όλων των επιμέρους θρυψάλων ενός κατακερματισμένου μορφώματος, του οποίου το κοινό «ήθος» (ο «αέρας που όλοι αναπνέουμε») εξαντλείται στην ανάπτυξη κάθε μορφής αντικοινωνικής συμπεριφοράς; Ο φιλόσοφος ίσως σημείωνε, νηφάλια και με κάποια ελαφρά ειρωνεία, ότι δεν είναι λίγα τα κράτη, τα έθνη και οι λαοί που έσβησαν από το «θέατρο» της παγκόσμιας ιστορίας, διαμαρτυρόμενα πάντα εντόνως για αυτή την «αδικία»! Ίσως είναι κι αυτό μια κάποια λύσις – από την οποία, πάντως, ο παγκόσμιος πολιτισμός δεν θα πληγεί ιδιαιτέρως…»

Ίσως είναι κι αυτό μια κάποια λύσις;;; Δύσκολο να κάνει κανείς μια σύντομη περιγραφή του ιστορικού ρόλου απόψεων σαν του κ. Θανασά στο «θέατρο» της παγκόσμιας ιστορίας. Στο Θίασο πάντως του Αγγελόπουλου είμαστε σίγουροι ποιο χαρακτήρα θα ενσάρκωνε …

Ο δωσιλογισμός απ’ ότι φαίνεται καλά κρατεί και μια νέα «αποχουντοποίηση» των Ιδρυμάτων είναι κι αυτή κομμάτι της υπεράσπισης της Δημόσιας και Δωρεάν Παιδείας.

Κλείνοντας, αφού στον κ. καθηγητή αρέσει τόσο πολύ ο Χέγκελ, του θυμίζουμε το σαρκασμό του μεγάλου φιλοσόφου για τους «σοφούς καθηγητές»:

«Είναι σαν ζώα που έχουν ακούσει με ευκρίνεια όλους τους ήχους μίας μουσικής, αλλά που δεν είναι σε θέση να αντιληφθούν την ενότητα και την αρμονία του μουσικού έργου»

Αυτό θα είναι το Πανεπιστήμιο της αγοράς που ονειρεύεται η κυβέρνηση και ο κ. Θανασάς. Ευτυχώς, στο σημερινό Πανεπιστήμιο, όπου η πλειοψηφία αγωνίζεται για τα δικαιώματά της ακαδημαϊκής κοινότητας με το μάτι στραμμένο στην κοινωνία, απόψεις σαν του κ. Θανασά αποτελούν την άθλια «σοφή» παραφωνία.

Παραθέτουμε παρακάτω το σύνολο του διαλόγου που έφτασε στα χέρια του alterthess.gr και τα υπόλοιπα συμπεράσματα δικά σας …

Παναγιώτης Θανασάς

Απαντώντας κάποτε στην ανησυχία ότι, λόγω του πολυπληθούς τους, στο
Συμβούλιο θα εκλεγούν κυρίως γιατροί, είπα μεταξύ σοβαρού και αστείου ότι,
αν οι περισσότεροι από εμάς τους κατατάξουν τελευταίους στην ταξινομική
ψηφοφορία, δεν θα εκλεγεί κανείς τους! Κάνω όμως δεύτερες σκέψεις, χωρίς
ίχνος αστεϊσμού αυτήν τη φορά.

Πρώτα-πρώτα, και για να μην ξεχνιόμαστε, ιδού το διακύβευμα του φοιτητικού
αγώνα των παρατάξεων:

Αυτούς επιχειρούν κάποιοι να χρησιμοποιήσουν ως πολιορκητικούς κριούς για να
πολιορκήσουν – τι άραγε; Το Υπουργείο; Σκοτίστηκε, αν εμείς διαλύσουμε για
ένα ολόκληρο έτος το πανεπιστήμιο… Θα δικαιωθεί αναδρομικά πλήρως για όσα
εκτόξευσε εναντίον μας!

Επειδή όμως σε κάθε περίπτωση η οχύρωση πίσω από φοιτητοπατέρες και η
ανέξοδη διεκδικητική στάση διαφόρων με απωθεί τόσο πολιτικά όσο και
αισθητικά, ξεκινώ από εδώ την κατάρτιση μιας <<μαύρης>> λίστας και καλώ όσους
συναδέλφους επιθυμούν να συμβάλουν στον εμπλουτισμό της. Στη λίστα αυτή θα
καταγράφονται όσοι με πράξεις και παραλείψεις τους διευκολύνουν το κλείσιμο
του πανεπιστημίου, την αναβολή των εξετάσεων, το χάσιμο του εξαμήνου.
Λυπάμαι αν καταγραφούν εδώ και ονόματα φίλων ή ανθρώπων που κατά τα άλλα
εκτιμώ, αλλά…

Μοναδικός στόχος είναι να έχουμε υπόψη μας αυτά τα ονόματα, ώστε (σε
περίπτωση υποψηφιότητάς τους) να τα κατατάξουμε τελευταία στην ψηφοφορία για
το Συμβούλιο. Τελευταία, κάτω από τους γιατρούς, ακόμη και κάτω από τον
Δεληβογιατζή!

Ξεκινώ λοιπόν, βασιζόμενος στο μήνυμα της κ. Χολή, με τα ονόματα των (κατά
τα άλλα αγνώστων σε μένα) κ. Παυλίδη (Κοσμήτορα ΣΘΕ) και Παπουτσή (Προέδρου
Τμήματος Χημείας). Αν και η δική μας Σύγκλητος μιμηθεί τις πελεγρίνειες
γελοιότητες, θα καταγράψω επίσης τα ονόματα όσων συγκλητικών δεν
καταψηφίσουν τυχόν πρόταση για αναβολή των εξετάσεων. Και κατά τα άλλα, όσοι
πιστοί προσέλθετε και συμβάλετε!

Παναγιώτης Θανασάς

Και οι ενδεικτικές απαντήσεις δύο μελών ΔΕΠ στο παραλήρημα Θανασσά:

Αλέξης Μπένος

κ. Θανασσά,

ευχαριστούμε που μας ενημερώσατε για το νέο ρόλο που αναλάβατε. Για να μην
σπαταλάτε αδίκως το χρόνο σας ίσως θα έπρεπε πρώτα να συμβουλευτείτε την
ασφάλεια η οποία σίγουρα θα έχει ήδη μια μεγάλη λίστα απείθαρχων,
τρομοκρατών (και ότι άλλο επιθετο θελετε) πανεπιστημιακών.

Αν και ως γιατρός είμαι ήδη πολύ χαμηλά στη λίστα σας, με το παρόν μήνυμα
κάνω ΔΗΛΩΣΗ, δημοσίως, ότι μπορείτε να με βάλετε ακόμη πιό κάτω ως
αμετανόητο τρομοκράτη που συνεχίζει να πιστεύει, παρά τη λυσσαλέα, χυδαία,
άθλια και αναξιοπρεπή καμπάνια των ομοιδεατών σας πρετεντέρηδων, ότι η
παιδεία είναι ένα δημόσιο αγαθό και ότι το πανεπιστήμιο μπορεί να πονεί την
επιστήμη και να αναπτύξει υψηλής ποιότητας έρευνα και εκπαίδευση μόνον
εφόσον στηρίζεται στην εμβάθυνση της δημοκρατίας στην καθημερινή λειτουργία
του. Ως ένα επικίνδυνο οραματιστή που θεωρεί ότι, στη θέση του εγωκεντρικού
ατομισμού και της ιδιωτικοποίησης, που εύκολα – όπως αποδεικνύει η προτάση
σας – διολισθαίνει στον κανιβαλισμό, οφείλουμε, ως διαννοούμενοι, να
αναδείξουμε τις αξίες της κοινωνικής αλληλεγγύης και της δημοκρατικής
συλλογικότητας.

Και μία προσωπική παράκληση που τολμώ να εκφράσω στηριζόμενος στη μέχρι
σήμερα κοινή μας ιδιότητα (ΔΕΠ).

Εφόσον – το οποίο ομολογώ ότι απεύχομαι – τελικώς καταφέρετε να συμμετάσχετε
στο 15μελές όργανο των τυρράνων μαζί με πασίγνωστους και συχνά φυγόδικους
και άλλους επιχειρηματίας, όταν θα αποφασίζετε τον τόπο εξορίας των μελών
της λίστας σας, σας ικετεύω να με στείλετε κατά σειράν προτεραιότητας στην
Ικαρία, στην Γυάρον ή στη Μακρόνησον.

ο δηλωσιας

Αλέξης Μπένος

Παύλος Πανταζής

Θανασά,

Πολλές φορές σκέφτηκα πάνω στο θέμα των πράξεων και παραλείψεων όσων
διευκολύνουν το κλείσιμο του πανεπιστημίου, την αναβολή των εξετάσεων, το
χάσιμο του εξαμήνου κ.τ.τ. Εκτός αυτού, συντετριμμένος πλέον σήμερα, ομολογώ
ότι έχω συμμετάσχει κι εγώ στη ζωή μου σε τέτοιες ενέργειες (π.χ. το 1978-9
τον καιρό που αντιμαχόμασταν το Ν.815/78). Ακόμα, δεν είμαι καθόλου σίγουρος
ότι και τώρα δεν θα μου περάσουν παρόμοιες σκέψεις ή ότι δεν θα συμμετάσχω
σε παρόμοιες ενέργειες -πού ξέρεις; ο άνθρωπος είναι το μοναδικό θηλαστικό
που παράγει μέλλον, αλλά, δυστυχώς, απρόβλεπτο.
Ύστερα από την ανακοίνωσή σας για τη συγκρότηση της μαύρης λίστας, και
συναισθανόμενος το βάρος των ανομημάτων μου, κάνω δήλωση μετανοίας για τις
ως άνω σκέψεις και πράξεις μου.
Με την ευκαιρία θα ήθελα να δηλώσω ότι ευτυχώς που ο κ. Μπένος
‘αυτοκαταδόθηκε’. Ανακουφίστηκα γιατί θα ήμουν υποχρεωμένος να το κάνω εγώ
που ξέρω ότι το ποιόν του είναι ανάλογο με το δικό μου. Αλλά σε περίπτωση
που φτάσουμε και στον τόπο εξορίας των μελών της λίστας σας, σας ικετεύω να
με στείλετε μαζί με το Μπένο και την Αδάμου στην Ικαρία. Δεν θέλω τη
Μακρόνησο ή τη Γυάρο. Στην Ικαρία εμείς, ευτυχώς, έχουμε και τη Θεία Ρίκα
που μας αγαπάει από παλιότερους καιρούς -αλλοίμονο σε όσους δεν έχουν
κανέναν.

Τέλος, επιτρέψτε μου να συμβάλλω κι εγώ με μερικές εκ του προχείρου σκέψεις
για την αρτιότερη οργάνωση του θεάρεστου εγχειρήματος.
1. Να τοποθετηθεί ένα κίτρινο αστέρι στο πέτο των ανθρώπων που θα
μπουν στη λίστα. Είναι δοκιμασμένο.
2. Να τους κρεμάσουμε κουδούνια. Είναι επίσης δοκιμασμένο στη λαϊκή
φαντασιακή αφήγηση.
3. Να ξαναδιαβάσουμε το ’1984′ του.Όργουελ και το ΄Γενναίος νέος
κόσμος΄ του Χάξλεϊ. Θα αντλήσουμε έτσι χρήσιμες ιδέες για το πώς θα
αντιμετωπίσουμε τις περιπτώσεις εκείνες που δεν προβαίνουν σε φανερές
πράξεις αλλά σκέφτονται παρομοίως. Ο προληπτικός έλεγχος της σκέψης
αποδείχτηκε αποτελεσματικός την εποχή των διώξεων όσων πίστευαν στον
κομμουνισμό (ή στις παραφυάδες αυτού) και των συνοδοιπόρων τους. Βέβαια, όλα
αυτά αναφέρονται σε άλλες εποχές που καμία σχέση δεν έχουν με το σήμερα.
Αλλά πού ξέρεις;
4. Στο κάτω-κάτω διανοούμενοι είμαστε, κάτι θα σκεφτούμε. Ίσως μας
βοηθήσει και η εμπειρία της ασφάλειας των παλιότερων, το ξαναλέω, εποχών.

ΥΓ. Βέβαια, κ. Θανασά, εγώ δεν απειλώ ακόμα το νέο σύστημα, παρά μόνον ως
συνοδοιπόρος όσων θα βάλετε στη λίστα που ετοιμάζεται. Ως γνωστόν δεν μπορώ
να είμαι υποψήφιος, λόγω του ότι είμαι επίκουρος καθηγητής, άρα και μη
εκλόγιμος. Αλλά κάλλιο γαϊδουρόδενε παρά γαϊδουρογύρευε…

Ο δηλών
Παύλος Πανταζής

*αναδημοσίευση από το www.alterthess.gr

Ο νεοφιλελευθερισμός δεν χρειάζεται παιδεία

ΤΗΣ ΗΡΟΥΣ ΔΙΩΤΗ*

Αν κανείς παρακολουθούσε τη συζήτηση στη Βουλή, θα αντιλαμβανόταν αμέσως την αγωνία των κομμάτων που ψήφισαν το νομοσχέδιο να νικήσουν επιτέλους αυτό τον αντίπαλο. Την εκπαίδευση. Τους μαχόμενους εκπαιδευτικούς και φοιτητές/τριες, τη μαχόμενη γνώση και την αξιοπρέπεια της αντίστασης. Διότι η πανεπιστημιακή κοινότητα ήταν πολλές φορές ανάχωμα σε νεοφιλελεύθερες επιταγές ή καταλύτης εξελίξεων, όπως, για παράδειγμα, με τους αγώνες της για το άρθρο 16

Δεν θα ανακαλύπταμε τον τροχό αν λέγαμε πως η παιδεία σε μια κοινωνία αντικατοπτρίζει την κατάσταση στην κοινωνία αυτήν ή, για να το πούμε αλλιώς, και η παιδεία προσδιορίζεται από το κοινωνικό και παραγωγικό πλέγμα. Αν θέλουμε φτηνό και μαζικό εργατικό δυναμικό, τι να την κάνουμε την παιδεία μιας άλλης κατεύθυνσης και τι να τις κάνουμε, για παράδειγμα, τις ανθρωπιστικές σπουδές ή τη φιλοσοφία; Έτσι, φαντάζομαι σκέφτεται αυτή η εξουσία που μας κυβερνά και θέλει να επιβεβαιώσει τον εαυτό της. Όπως και οι συνοδοιπόροι της.
Στην περίπτωση του νέου νόμου - πλαίσιο για τα πανεπιστήμια συμβαίνει ακριβώς αυτό, αλλά και κάτι ακόμα, που πολύ επιτυχημένα το περιέγραψε ο Θοδωρής Δρίτσας στη συζήτηση στη Βουλή. Ότι δηλαδή η μάχη που δίνεται στο ελληνικό πανεπιστήμιο είναι η διεθνής μάχη που δίνεται σε όλα τα πανεπιστήμια του κόσμου και σε όλες τις χώρες του κόσμου, από τη Μ. Βρετανία ως τη Χιλή, είτε για ένα δημοκρατικό, κοινωνικό, προοδευτικό είτε για ένα επιχειρηματικό πανεπιστήμιο. Είναι δηλαδή μια ιδεολογική μάχη. Το νεοφιλελεύθερο επιχειρηματικό πανεπιστήμιο συγκρούεται με τις μεγάλες παραδόσεις και τους αγώνες για δημοκρατική, γενικευμένη και ανοιχτή παιδεία.
Αν κανείς παρακολουθούσε τη συζήτηση στη Βουλή, θα αντιλαμβανόταν αμέσως την αγωνία των κομμάτων που ψήφισαν το νομοσχέδιο να νικήσουν επιτέλους αυτό τον αντίπαλο. Την εκπαίδευση. Τους μαχόμενους εκπαιδευτικούς και φοιτητές/τριες, τη μαχόμενη γνώση και την αξιοπρέπεια της αντίστασης. Διότι η πανεπιστημιακή κοινότητα ήταν πολλές φορές ανάχωμα σε νεοφιλελεύθερες επιταγές ή καταλύτης εξελίξεων, όπως, για παράδειγμα, με τους αγώνες της για το άρθρο 16.
Τώρα επιδιώκουν να την απογυμνώσουν από κάθε τι που θυμίζει παιδεία και πολιτισμό και να την βάλουν στην υπηρεσία των επιχειρήσεων και της αγοράς. Όπως είπε και η κυρία Διαμαντοπούλου, «γιατί το πανεπιστήμιο του Πειραιά να μην έχει στην διοίκησή του και έναν εφοπλιστή;». Έτσι εννοεί το πανεπιστήμιο η υπουργός Παιδείας και δεν το κρύβει.
Παράλληλα, για το νομοσχέδιο αυτό πανηγυρίζει και η ακροδεξιά πτέρυγα της Βουλής και μιλά για ανομία και βία!!! (sic!) στα πανεπιστήμια η οποία πρέπει να παταχθεί. Και βουλευτές του ΛΑΟΣ απειλούν στην τηλεόραση ότι θα καταργήσουν την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών τώρα που δεν υπάρχει άσυλο (αναφορά του Άδωνι Γεωργιάδη για το indymedia). Δικαίως πανηγυρίζει η ακροδεξιά. Πανηγυρίζει για την επικράτηση των απόψεών της, που πέρα από την εργαλειακή αντίληψη για τον επιστήμονα - υπηρέτη της αγοράς, που πλαισιώνει ως ιδεώδης υποτακτικός κάθε σημαία, εγγράφει και μια νίκη καθαρά ιδεολογική ως προς το άσυλο. Διότι το άσυλο καταργήθηκε πλήρως. Όπως είπε και ο γραμματέας της ΠΑΣΠ Νομικής, “Αν και συχνά λέγεται πως η χώρα μας κυβερνάται απ’ την γενιά του... Πολυτεχνείου, ωστόσο αυτό που αποδεικνύεται απ' τον πολιτικό προσανατολισμό που αποπνέει το νομοσχέδιο - Διαμαντοπούλου είναι η διάθεση της ιστορικής δικαίωσης της 'γενιάς των τανκς'”. Η ΠΑΣΠ και η ΔΑΠ μάλλον θα περιοριστούν σε καμιά αιχμηρή ανακοίνωση και σε καμιά εσωτερική διαμαρτυρία για τη χαμένη «συνδιοίκηση», το θέμα είναι η αριστερά πώς απαντάει σε αυτή την προσπάθεια διάλυσης της δημόσιας παιδείας και της δημοκρατίας στα πανεπιστήμια. Και φυσικά όλα αυτά τα ιδεολογικά ζητήματα συνοδεύονται την κατάργηση της δημόσιας δωρεάν παιδείας και μπαίνουν, σε αυτό τον νόμο - πλαίσιο, οι βάσεις για το πανεπιστήμιο της αγοράς και της υποτέλειάς του σ’ αυτήν.
Σε όλα αυτά κατά τη γνώμη μου, είναι απογοητευτική η στάση μεγάλου κομματιού αυτών που αποκαλούμε “διανόηση”. Από την οποία όλοι και όλες θα περιμέναμε και θα προσδοκούσαμε να φωτίσουν τα σκοτάδια, αλλά, όπως είπε και ο ποιητής σε άλλες εποχές, «...κι οι ποιητές με χέρι υγρό, υμνούνε της πατρίδας το χαμό, κάνουν με θέρμη τα στοιχειά στιχάκια, με τους σοφούς του κράτους τα 'χουνε πλακάκια...».
Εν κατακλείδι, δεν πρέπει να μας διαφύγει ένα μεγάλο ζήτημα, που ξεδιπλώθηκε σε όλο του το μεγαλείο σε αυτό το νομοσχέδιο. Αυτό της συναίνεσης. Χτίζεται σιγά - σιγά η διάδοχη κατάσταση, που είναι: συναίνεση στα κορυφαία ζητήματα και σε λίγο και στη διακυβέρνηση προκειμένου να υλοποιηθούν τα σχέδια του Μνημονίου, αλλά και τα δικά τους για το ξεπούλημα της χώρας και την πτώχευση της κοινωνίας. Η συναίνεση αυτή, και φάνηκε και στο νομοσχέδιο για την παιδεία, θα σημάνει ακόμα περισσότερο αυταρχισμό και προσπάθεια απονομιμοποίησης κάθε αντίστασης.
Η αριστερά και το φοιτητικό κίνημα στην προκειμένη περίπτωση οφείλει να απαντήσει σε όλη αυτήν την προπαγάνδα των ημερών σχετικά με την παιδεία. Οφείλει να απαντήσει με αγώνες για την ανατροπή του νόμου και να πει σε όλους τους τόνους στην ελληνική κοινωνία ότι ένα ακόμα δημόσιο αγαθό, η παιδεία, το πιο σημαντικό απ’ όλα, διαλύεται ως τέτοιο. Η διάλυση αυτή δεν είναι μόνο ταξικό ζήτημα, είναι χτύπημα σε ολόκληρη την κοινωνία, διότι επιχειρείται να φτιαχτεί άλλου τύπου σπουδάζουσα νεολαία. Υποταγμένη και με πτυχία χωρίς αντίκρισμα, όχι μόνο στην αγορά εργασίας, αλλά χωρίς αντίκρισμα σε μόρφωση. Μόνο εξειδικευμένοι φτηνοί «επιστήμονες» τους χρειάζονται και φυσικά όχι μάχιμοι και μορφωμένοι φοιτητές και φοιτήτριες, δάσκαλοι και δασκάλες.
Υπάρχει, όπως είπε και ο Χ. Σεμπρούν, ένα πιο ανησυχητικό ερώτημα από το τι κόσμο θα παραδώσουμε στα παιδιά μας. Αυτό του σε τι είδους παιδιά θα τον παραδώσουμε.

Το σαμποτάζ των βιβλίων

ΤΗΣ ΠΙΚΙΑΣ ΣΤΕΦΑΝΑΚΟΥ

Πώς φτάσαμε στην ντε φάκτο κατάργηση της δωρεάν διανομής στους μαθητές των σχολικών βιβλίων. Με φωτοτυπίες που θα πληρώσουν από την τσέπη τους οι γονείς θα τη βγάλουν οι μαθητές όλων των τάξεων

Το Ελεγκτικό Συνέδριο, μας είπε η κ. Διαμαντοπούλου στη Βουλή, φταίει που τα παιδιά αντί για βιβλία θα πάρουν στα χέρια τους φωτοτυπίες με δικά τους έξοδα και DVD για να το βλέπουν στον υπολογιστή (που μπορεί να μην έχουν) και να κάνουν τα μαθήματά τους! Είναι αυτό που μπορεί να κάνει η αρμόδια υπουργός Παιδείας, γυρνώντας την Ελλάδα στο 1946! Στις 17 Φεβρουαρίου εκείνης της χρονιάς, η εφημερίδα "ΕΜΠΡΟΣ" έγραφε: "Τα βιβλιοπωλεία και τα παλαιοπωλεία μεταχειρισμένων βιβλίων έχουν κατακλυστεί αυτές τις μέρες από μεγάλη και πολύβουη πελατεία. Γονείς και μαθητές πάνε και έρχονται με μια σημείωση στο χέρι, ρωτούν με αγωνιώδη ανυπομονησία αν υπάρχουν βιβλία και πληροφορούνται με απογοήτευση ότι η Ιστορία ή τα Νεοελληνικά αναγνώσματα δεν εξετυπώθησαν". Το ρεπορτάζ ανέγνωσε στη Βουλή ο πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Τσίπρας, ο οποίος, με επίκαιρη ερώτησή του στη Βουλή, ζήτησε από την Α. Διαμαντοπούλου εξηγήσεις τόσο για την έλλειψη των βιβλίων όσο και για τις υπόλοιπες αθλιότητες που διαπράττονται σε βάρος του δημόσιου σχολείου.

Ποιος διαβάζει από DVD;
Τα DVD για τα οποία μίλησε η Α. Διαμαντοπούλου ουδόλως αλλάζουν την ουσία του ρεπορτάζ που έγινε το '46. Για τους εξής λόγους: Μελέτη από DVD δεν γίνεται. Αλλά ακόμη και αν γινόταν, πώς είναι δυνατόν η υπουργός Παιδείας να προτείνει ένα τόσο ανθυγιεινό μέτρο, όταν όλοι οι ειδικοί φωνάζουν στους γονείς να μην αφήνουν τα παιδιά τους πολλές ώρες μπροστά σε μια οθόνη γιατί κάτι τέτοιο βλάπτει σοβαρά την υγεία. (Μη! Θα χαλάσετε τα μάτια σας!). Όμως, ακόμη και αν τίποτα από τα παραπάνω δεν ίσχυε, το DVD θα ήταν παντελώς άχρηστο για ένα πολύ μεγάλο κομμάτι των μαθητών που δεν έχουν υπολογιστή. Είναι επίσης άχρηστο για όσους μπορεί να έχουν υπολογιστή, αλλά δεν έχουν εκτυπωτή. Γι' αυτό τα DVD, που δεν διευκρινίζεται ποιος και πότε θα τα βγάλει, με ποιο μηχανισμό θα διανεμηθούν και αν θα είναι δωρεάν, δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα μέτρο εντυπωσιασμού. Άλλωστε, αν η υπουργός Παιδείας, είχε την παραμικρή προσδοκία για την προσφορά τους, δεν θα ευχόταν στους μαθητές καλά ξεμπερδέματα μέχρι να φτάσουν τα βιβλία.

Ουρές στα φωτοτυπάδικα
Οπότε τι μας μένει; Ή τα βιβλιοπωλεία για αγορά μέχρι να εξαντληθεί το στοκ ή τα φωτοτυπάδικα ή και τα δύο. Ποιος θα τα πληρώσει αυτά; Εδώ θα παιχτεί το παιχνίδι "εγώ το λέω στο σκύλο μου κι ο σκύλος στην ουρά του". Η Α. Διαμαντοπούλου ανέθεσε την ευθύνη για την έγκαιρη εκτύπωση, αναπαραγωγή και διανομή του απαραίτητου υλικού στους μαθητές, στη διάρκεια "των λίγων ημερών της καθυστέρησης", στους διευθυντές. Δεδομένου ότι τα ταμεία των σχολικών επιτροπών είναι άδεια και ότι το υπουργείο Παιδείας δεν δεσμεύεται ότι θα καλύψει τη δαπάνη για τις φωτοτυπίες, ποιος θα πληρώσει τελικά; Μα φυσικά οι γονείς. Άλλωστε, η καθυστέρηση δεν θα είναι λίγες ημέρες, όπως δήλωσε η Α. Διαμαντοπούλου, αλλά πολύμηνη. Αυτή τη στιγμή υπάρχει έτοιμο μόνο το 20% των βιβλίων (όχι απαραιτήτως οι βασικοί τίτλοι), που επαρκούν μόλις για το 50% των σχολείων. Θα χρειαστούν τουλάχιστον δύο με τρεις μήνες για να ολοκληρωθεί η παράδοση του συνόλου των σχολικών βιβλίων.

Κυβερνητική επιλογή
Το δεδομένο της δωρεάν διανομής βιβλίων από φέτος παύει να ισχύει. Η δαπάνη της αγοράς τους ή της έκδοσης φωτοτυπιών, φορτώνει πλέον την ελληνική οικογένεια. Και αυτό δεν είναι απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, αλλά κυβερνητική επιλογή στην κατεύθυνση της καθιέρωσης του σχολείου της εποχής του Μνημονίου.
Από τον προηγούμενο Δεκέμβριο, η Α. Διαμαντοπούλου έστρωνε, με νομοσχέδιο στη Βουλή, το χαλί για την κατάργηση του Οργανισμού Εκδόσεων Σχολικών Βιβλίων και την αντικατάσταση των σχολικών βιβλίων από DVD, CD-ROM και ό,τι άλλο έχει να επιδείξει η σύγχρονη τεχνολογία. Παραμονές του νέου έτους (29/12/2010), η υπουργός Παιδείας περνούσε από το Υπουργικό Συμβούλιο νομοσχέδιο βάσει του οποίου "ο βασικός άξονας του νέου σχολείου είναι ο ψηφιακός". Προς επίρρωση των παραπάνω, ο ΟΕΔΒ καταργείται στις 31/12/2010 και τις αρμοδιότητές του αναλαμβάνει από 1/1/2011 ο "Διόφαντος", ένα ερευνητικό ινστιτούτο τεχνολογίας υπολογιστών, το οποίο λειτουργεί και θα συνεχίσει να λειτουργεί με καθεστώς ιδιωτικού δικαίου! Οι κυριότεροι οικονομικοί πόροι του νέου φορέα, ο οποίος, μεταξύ των άλλων δραστηριοτήτων του, θα αναλάβει "το σχεδιασμό, την οργάνωση και τον συντονισμό της παραγωγής και διανομής σχολικών βιβλίων, τόσο σε έντυπη όσο και σε ηλεκτρονική μορφή", είναι το ΕΣΠΑ (που ως γνωστόν τελειώνει το 2013), καθώς και τα έσοδα από την παροχή υπηρεσιών και τη διάθεση προϊόντων.
Από τα παραπάνω γίνεται σαφές ότι η κυβέρνηση, εδώ και ένα χρόνο, έχει λάβει την απόφαση να τελειώνει με τη δωρεάν διανομή βιβλίων σε όλους τους μαθητές. Στο πλαίσιο αυτό, υπονόμευσε όλη τη δραστηριότητα του Οργανισμού Εκδόσεων, που για τελευταία χρονιά θα έπρεπε να φέρει σε πέρας τη διαδικασία της εκτύπωσης και αποστολής βιβλίων.

Προγραμματισμένο Βατερλώ
Ιδού το χρονικό του προαναγγελθέντος θανάτου ενός από τα τελευταία απομεινάρια της δημόσιας εκπαίδευσης:
Με ευθύνη της κυβέρνησης (υπουργείο Οικονομικών) οι πιστώσεις στον ΟΕΔΒ για να επιτελέσει το καθήκον του εγκρίθηκαν τέλος Ιουνίου, ενώ τις προηγούμενες χρονιές δίνονταν μέχρι το τέλος Απριλίου. Αυτή η καθυστέρηση, μεταξύ άλλων, είχε ως αποτέλεσμα να μην αξιοποιηθούν 5.000 τόνοι χαρτί απόθεμα από την προηγούμενη χρονιά, καθώς δεν ήταν δυνατόν να υπογραφούν οι συμβάσεις με τους αναδόχους οι οποίοι είχαν ανακηρυχθεί από διεθνή διαγωνισμό. Η ποσότητα αυτή αρκούσε για να τυπωθεί το 30%-40% των βιβλίων.
Τον Φεβρουάριο του 2010 ο Οργανισμός υποβάλλει, στο υπουργείο Ανάπτυξης, αίτημα για να προχωρήσει ο ίδιος τις διαδικασίες για την προμήθεια του χαρτιού μέσα, πάντα, από διεθνή διαγωνισμό. Το υπουργείο Ανάπτυξης αρνείται να παραχωρήσει αυτή την αρμοδιότητα στον Οργανισμό και ξεκινάει το ίδιο τις διαδικασίες προμήθειας. Μετά από 7 μήνες, αφού έχει αποτύχει στο προδιαγωνιστικό στάδιο και έχει λάβει τιμές τριπλάσιες από τις συνήθεις, δίνει την άδεια στον ΟΕΔΒ να τρέξει τη διαδικασία. Τρέχουν οι άνθρωποι. Προκηρύσσουν διαγωνισμό και ενώ αυτό βρίσκεται σε εξέλιξη, ανακοινώνεται τον Δεκέμβριο η απόφαση κατάργησης του ΟΕΔΒ. Πανικός στους εργαζόμενους, το αποτέλεσμα είναι ένα κύμα παραιτήσεων, το οποίο στερεί από τον Οργανισμό το 60% του προσωπικού του. Αυτό δημιουργεί τεχνικά προβλήματα και στον διαγωνισμό, που ολοκληρώνεται μεν, αλλά δεν εγκρίνεται από το Ελεγκτικό Συνέδριο. Το αίτημα για έγκριση υποβάλλεται στο Ελεγκτικό Συνέδριο τον Μάρτιο. Ο Οργανισμός ενημερώνεται για το "όχι" τον Ιούλιο του 2011. Μόνο με θαύμα, μετά απ' αυτά, έβγαιναν βιβλία. Και το θαύμα δεν έγινε.
Η Α. Διαμαντοπούλου μόνο τα κλάματα δεν έβαλε στη Βουλή γιατί τα πράγματα έφτασαν εδώ που έφτασαν. Όμως όλα δείχνουν ότι πρόκειται για σαμποτάζ που γίνεται από την κυβέρνηση σε βάρος του δωρεάν σχολικού βιβλίου. Τόσο η κυβέρνηση όσο και η αρμόδια υπουργός δεν μπορεί να ρίχνουν αλλού τις ευθύνες. Η Α. Διαμαντοπούλου είναι απολύτως υπόλογη. Όταν ανακοινώθηκε η κατάργηση του Οργανισμού Εκδόσεων Διδακτικών Βιβλίων και η ΑΥΓΗ στις 29/12/2010 έβγαινε με τον τίτλο "πάει και το δωρεάν βιβλίο", η υπουργός Παιδείας έσπευδε να μας διαψεύσει δηλώνοντας ότι "τα σχολικά βιβλία διανέμονταν και θα συνεχίσουν να διανέμονται δωρεάν, όπως και η εκδοτική διαδικασία θα συνεχίσει να γίνεται με ευθύνη του Δημοσίου". Την Παρασκευή, μετά τις αποκαλύψεις στη Βουλή, μας είπε ότι η ίδια έκανε "απελπισμένες προσπάθειες" για να βγει η απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, αλλά, "παρά τις επίμονες παρεμβάσεις της, η απόφαση καθυστέρησε". Κι έτσι οι "λύσεις" που προγραμμάτιζαν ήρθαν πιο νωρίς...
Το Βατερλώ με τα βιβλία ήταν προγραμματισμένο. Ως μια μεγάλη πρόβα πριν την τελική κατάργησή τους, όπως επιβάλλει το φτηνό σχολείο της εποχής του Μνημονίου. Αν, αυτή τη χρονιά, οι γονείς βάλουν το χέρι στην τσέπη για να βγάλουν τα βιβλία φωτοτυπίες, γιατί να μην το κάνουν και του χρόνου; Η σιδηρά κυρία της Παιδείας ξαφνικά θυμήθηκε ότι το Ελεγκτικό Συνέδριο άργησε να βγάλει απόφαση. Του χρόνου γιατί να το θυμηθεί νωρίτερα;

Σοβαρές οι ελλείψεις στα σχολικά βιβλία

Σοβαρό είναι το πρόβλημα που καταγράφεται αναφορικά με την έλλειψη των βιβλίων όσο πλησιάζουμε στην έναρξη των μαθημάτων της νέας σχολικής χρονιάς.

Αλλεπάλληλες ήταν, μέχρι και απόψε, οι συσκέψεις στο υπουργείο Παιδείας, καθώς δεν έχουν τυπωθεί αρκετοί τίτλοι βιβλίων και σύμφωνα με πληροφορίες, δεν αποκλείεται να ζητηθούν ευθύνες από όσους είχαν αναλάβει να διεκπεραιώσουν το έργο αυτό.
Το υπουργείο Παιδείας, με εγκύκλιό του που έστειλε απόψε στα σχολεία - σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες - διευκρινίζει ότι οι εκπαιδευτικοί που μπορούν να έχουν πρόσβαση στην ηλεκτρονική πλατφόρμα «ψηφιακό σχολείο», μπορούν να παίρνουν και να αξιοποιούν το υλικό που υπάρχει με τον καλύτερο τρόπο (φωτοτυπίες) για τους μαθητές τους, ενώ θα διανεμηθούν και DVD στους μαθητές με τη σχολική ύλη.
Τα βιβλία που είναι έτοιμα και θα διανεμηθούν, έχουν τυπωθεί με όσο χαρτί είχε περισσέψει από τα προηγούμενα χρόνια. Σύμφωνα με άλλες πληροφορίες από τους 183 τίτλους για το δημοτικό σχολείο, έτοιμοι είναι οι 15, για το γυμνάσιο από τους 178 τίτλους είναι έτοιμοι μόνον οι 5, για το λύκειο από τους 207 τίτλους στις αποθήκες βρίσκονται οι 13, ενώ για την τεχνική εκπαίδευση από τους 419 τίτλους έτοιμοι είναι μόλις οι 26.
Τέλος, φαίνεται ότι υπάρχει κι άλλο πρόβλημα με τα σχολικά βιβλία καθώς το ελεγκτικό συνέδριο δεν υπέγραψε ακόμη τη σύμβαση για την προμήθεια του χαρτιού, ενώ σημειώνεται ότι για τα 45 εκατομμύρια τεύχη των 1200 τίτλων σχολικών βιβλίων απαιτούνται 15.000 τόνοι χαρτί, με το συνολικό κόστος να υπολογίζεται στα 26 εκατομμύρια ευρώ.

«Ξεκινούν αγώνα» και οι πρόεδροι των ΤΕΙ

Σοβαρότατα και άμεσα προβλήματα, τα οποία εμποδίζουν τη σωστή λειτουργία των Τεχνολογικών Εκπαιδευτικών ιδρυμάτων (ΤΕΙ) διαπιστώνουν καθημερινά και ανέφεραν σήμερα στην έκτακτη συνεδρίασή τους οι Πρόεδροι των ιδρυμάτων.
Συγκεκριμένα, όπως ανακοινώθηκε από τη σύνοδο Προέδρων ΤΕΙ, η βασική διεκδίκησή τους, για την οργάνωση τρίτου κύκλου σπουδών στα ιδρύματα για την απονομή διδακτορικών διπλωμάτων, παρά τις ρητές δεσμεύσεις του υπουργείου Παιδείας, τελικά δεν πέρασε στα νέα μέτρα για την τριτοβάθμια εκπαίδευση.
«Η Σύνοδος ομόφωνα αποφαίνεται ότι ο νέος Νόμος, σε ό,τι αφορά τον Τεχνολογικό Τομέα της Ανώτατης Εκπαίδευσης, δεν διασφαλίζει μια ενιαία, ποιοτική Ανώτατη Εκπαίδευση, δεν δίδει διέξοδο ολοκληρωμένης ανάπτυξης στα ΤΕΙ και δεν επιλύει σοβαρά συσσωρευμένα προβλήματα. Αντ' αυτού, με την πολιτική που εφαρμόζεται επιδεινώνονται πολλά από αυτά», λένε οι επικεφαλής των ΤΕΙ.
Οι Πρόεδροι των ΤΕΙ επεσήμαναν ότι τα Ιδρύματα αντιμετωπίζουν πλέον ιδιαίτερα προβλήματα, με τη δραματική μείωση των προϋπολογισμών, με την έλλειψη διορισμών εκπαιδευτικού προσωπικού και τη μείωση, κατά 55%, του αριθμού του έκτακτου προσωπικού των ιδρυμάτων.
Η Σύνοδος των Προέδρων ΤΕΙ, δηλώνει, τέλος, ότι ξεκινά αγώνα, «με συμπαράταξη κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων, ώστε να επιλυθούν άμεσα τα εκκρεμή ζητήματα που έχουν ήδη γίνει εκρηκτικά, αλλά και για να μειωθεί η οικονομική αφαίμαξη της ελληνικής οικογένειας από τη φυγή των νέων στο εξωτερικό και από τον προσανατολισμό τους στα ιδιωτικά "κολλέγια"».

Δελτίο καταλήψεων

ΑΘΗΝΑ

Νομική
ΑΣΟΕΕ
Πάντειος
Πολιτικό
Bιολογικό
ΠΑ.ΠΕΙ.
Γεωπονικό
Πληροφορική
Μαθηματικό
ΗΜΜΥ ΕΜΠ
Αρχιτεκτονική ΕΜΠ
Πολ.Μηχανικών ΕΜΠ
Χημικών Μηχανικών ΕΜΠ
Τοπογράφων ΕΜΠ
Μηχ.Μηχανικών ΕΜΠ
ΣΕΜΦΕ ΕΜΠ
Μεταλλειολόγων ΕΜΠ
Ναυπηγών ΕΜΠ
ΣΤΕΦ ΤΕΙ Πειραιά

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Αρχιτεκτονική ΑΠΘ
Πολ.Μηχανικών ΑΠΘ
Μηχανολόγων ΑΠΘ
ΗΜΜΥ ΑΠΘ

ΠΑΤΡΑ

ηλεκτρολόγοι μηχανικοί
μηχανολόγοι μηχανικοί
μηχανικοί ηλεκτρονικών υπολογιστών
πολιτικοί μηχανικοί
χημικοί μηχανικοί
φυσικό
μαθηματικό
χημικό
βιολογικό
επιστήμη υλικών
γεωλογικό
φιλολογία
θεατρικών σπουδών
ιατρική
φαρμακευτική

ΚΡΗΤΗ

Πολυτεχνείο

ΒΟΛΟΣ

Αρχιτεκτονική
Μηχανολόγων

KATAZHTEITAI

3 Σεπτέμβρη σε όλες τις πλατείες!

Λαϊκές συνελεύσεις σε κάθε πόλη και σε κάθε γειτονιά!   Είμαστε αποφασισμένοι! Επιστρέφουμε δυναμικά στις πλατείες επ’ αόριστον! Οργανωνόμαστε για τη μεγάλη διαδήλωση της 3ης Σεπτέμβρη! 10 Σεπτέμβρη συμμετέχουμε στη ΔΕΘ! 10 Σεπτέμβρη διαδηλώνουμε στο Σύνταγμα και σε κάθε γειτονιά! 10 Σεπτέμβρη όλες οι γειτονιές της Αττικής θα έχουν κεντρικό ρόλο! Δεν πληρώνουμε καμία έκτακτη εισφορά! Παίρνουμε τη ζωή μας στα χέρια μας! Λαϊκές συνελεύσεις σε κάθε πόλη και σε κάθε γειτονιά!

Κύμα καταλήψεων σαρώνει τα πανεπιστήμια

Σε κάθε περίπτωση καθηγητές, φοιτητές αλλά και κοινωνικοί φορείς δηλώνουν σε όλους τους τόνους ότι ο νόμος Διαμαντοπούλου δεν θα εφαρμοστεί και κάνουν λόγο για τη "μητέρα όλων των μαχών" στην ανώτατη εκπαίδευση   Με συντριπτική πλειοψηφία και σε πανηγυρικό κλίμα ο ένας μετά τον άλλο οι σύλλογοι φοιτητών παίρνουν αποφάσεις για καταλήψεις σε σχολές, ενώ όλες οι παρατάξεις για πρώτη φορά τοποθετούνται κατά του νέου νόμου πλαισίου. Παράλληλα ήδη οι σύγκλητοι πολλών πανεπιστημίων αποφασίζουν την αναβολή της εξεταστικής περιόδου, προκειμένου να γίνουν οι συνελεύσεις των φοιτητών. Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμη και σε σχολές που δεν έχουν ακόμη καταλήψεις, με αποφάσεις των ΔΣ των συλλόγων φοιτητών οι εξετάσεις αναβάλλονται. Σε κάθε περίπτωση καθηγητές, φοιτητές αλλά και κοινωνικοί φορείς δηλώνουν σε όλους τους τόνους ότι ο νόμος Διαμαντοπούλου δεν θα εφαρμοστεί και κάνουν λόγο για τη "μητέρα όλων των μαχών" στην ανώτατη εκπαίδευση. Αποφάσεις για κατάληψη έχουν πάρει μέχρι τώρα:     Πάντειος (μέχρι Δευτέρα 5/9 με νέα ΓΣ τότε)     Πολυτεχνείο Κρήτης (μέχρι Τρίτη 6/9 και νέα ΓΣ τότε)     Αρχιτεκτονική ΑΠΘ     Μαθηματικό Πάτρας (μέχρι Τρίτη 6/9 και νέα ΓΣ τότε)     Φιλολογία Πάτρας     Βιολογικό Πάτρας     Γεωλογικό Πάτρας     Ιατρική Πάτρας     Ηλεκτρολόγοι Πάτρας     Χημικό Πάτρας     Φυσικό Πάτρας     Χημικοί Μηχανικοί Πάτρας     Επιστήμη Υλικών Πάτρας     Θεατρικών σπουδών Πάτρας     Μηχανολόγοι Αεροναυπηγοί Πάτρας     Μηχανικοί Η/Υ Πάτρας     Τα 9τμήματα του ΕΜΠ     Μαθηματικό ΕΚΠΑ     Πληροφορική ΕΚΠΑ (μέχρι Δευτέρα 5/9 με νέα ΓΣ τότε)     Βιολογικό ΕΚΠΑ     Πολιτικοί Μηχανικοί ΑΠΘ     Ηλεκτρολόγοι Μηχανολόγοι ΑΠΘ Εν τω μεταξύ υπό κατάληψη βρίσκεται από το πρωί και η πρυτανεία του πανεπιστημίου Αθηνών από μέλη του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών. Οι φοιτητές του Μετώπου που πρόσκειται στο ΚΚΕ κατέλαβαν την πρυτανεία και ανήρτησαν πανώ διαμαρτυρίας εμπδίζοντας την είσοδο, ενώ την Πέμπτη θα κάνουν πορεία στις 12 το μεσημέρι ξεκινώντας από την Ομόνοια. Το ίδιο προτίθενται να πράξουν και στα ΤΕΙ Αθήνας και Πειραιά, καθώς και στο Κέντρο Ερευνών. Ανάλογες κινητοποιήσεις θα κάνουν και σε άλλα Πανεπιστήμια στην Αθήνα και πολλές πόλεις. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι φοιτητές της Πανσπουδαστικής δεν προτείνουν κατάληψη των σχολών στα πλαίσια τους.

Η υπογραφή του Τσόμσκυ και τα ψέματα του Υπουργείου Παιδείας

Το Υπουργείο Παιδείας βρίσκεται σε τέτοιο πανικό και αναστάτωση για τις διαστάσεις που έχει λάβει το ζήτημα και στο εξωτερικό, που φτάνει στο σημείο να υιοθετεί πληροφορίες που δεν έχει καν μπει στο κόπο να επιβεβαιώσει Για ακόμη μια φορά το Υπουργείο Παιδείας χρησιμοποιεί αθέμιτους τρόπους προκειμένου να συκοφαντήσει το κίνημα δυσαρέσκειας που έχει δημιουργηθεί κατά του νομοσχεδίου για την τριτοβάθμια εκπαίδευση - ενός νομοσχεδίου που, κατά κοινή ομολογία των εκλεγμένων οργάνων των Πανεπιστημίων και της πλειοψηφίας των πανεπιστημιακών και των φοιτητικών συλλόγων, καταργεί τον δημόσιο χαρακτήρα του πανεπιστημίου και το μετατρέπει σε υποχείριο των επιχειρηματικών συμφερόντων. Προσπαθώντας να αμφισβητήσει το γεγονός της υπογραφής 902 επιφανών διανοουμένων του εξωτερικού που αντιτίθενται στο νομοσχέδιο, το Υπουργείο αναδημοσιεύει την επιστολή του δικηγόρου κ. Αλέξιου Δ. Παπασταύρου στην Καθημερινή της Κυριακής (http://www.minedu.gov.gr/blog/?p=400), σύμφωνα με την οποία ο διακεκριμένος ακαδημαϊκός από το ΜΙΤ κ. Νόαμ Τσόμσκι ουδέποτε υπέγραψε το κείμενο υπογραφών κατά του νέου νόμου για την Ανώτατη Εκπαίδευση που κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο μέσω του blog  Support Greek Academia. Στην επιστολή του Παπαστάυρου αναφέρεται η ηλεκτρονική αλληλογραφία με τον ακαδημαϊκό και η υποτιθέμενη απάντηση του Τσόμσκυ στον Παπασταύρου που δηλώνεται ότι: «… Είναι γελοίο να αναφέρεται πρώτο το όνομά μου. Δεν έχω εμπλακεί σοβαρά σε αυτό το ζήτημα (αν έχω εμπλακεί καθόλου, δηλαδή)» (= «… It’s ridiculous for my name to be first. I’m not seriously involved (if at all)»). Σε ηλεκτρονική αλληλογραφία όμως που είχαν blogger και δημοσιογράφοι της Αυγής, ο Ν.Τσόμσκυ αν και δηλώνει ότι δεν θέλει να εμπλακεί σε ατέρμονες διαδικτυακές συζητήσεις, ωστόσο επιβεβαιώνει το γεγονός ότι έχει υπογράψει το εν λόγω κείμενο και μάλιστα ότι δεν αναιρεί την υπογραφή του. Αυτό που συμπεραίνει κανείς είναι ότι το  Υπουργείο Παιδείας βρίσκεται σε τέτοιο πανικό και αναστάτωση για τις διαστάσεις που έχει λάβει το ζήτημα και στο εξωτερικό, που φτάνει στο σημείο να υιοθετεί πληροφορίες που δεν έχει καν μπει στο κόπο να επιβεβαιώσει.